güncelleme

Uyumuyor, doymuyor, mızıldanmayı kesmiyor. Bu ara yaptıklarıyla değil yapmadıklarıyla annesini perişan ediyor bizim kuzu. 3 aylık bir insan yavrusu nasıl olur da günde sadece 7-8 saat uyur anlamıyorum. Bazen öğleden sonraları o kadar perişan oluyor ki aralıksız 5 saat filan sızıyor. Bazen o da yok. Aç mı, bir yeri mi ağrıyor, gazı mı var anlamıyoruz. aklımıza gelen herşeyi deneyip tesadüfen başarılı olursak susturmayı becerip biz de azıcık rahat ediyoruz. Böyle günlerin akşamlarında yorgunluk ve sinir bozokluğudan zırıl zırıl ağlıyorum ben de. Bugün kendi doktorundan başka bir doktora göstereceğiz. O da normal derse bağrımıza taş basmaktan başka çare yok.

Anlaşıldığı üzere günler sadece ona endeksli. Yanım alıp bir yere gidemiyorum. Annemler de yok, böylece 1 saat bile bırakıp çıkamıyorum. (birkaç gün üst üste öğleden sonra uyuyunca geçenlerde babasıyla başbaşa bırakıp maniküre gittim, geldiğimde garibim mutfak masasının üzerinde ana kucağında, babası da salonda yerde sızmışlardı, ben çıkar çıkmaz ağlamaya başlamış ve saatlerce susmamış.) Ne zaman hangi modda olacağı hiç belli olmuyor. Hava güzelse 1 saat filan dışarıya çıkarıyorum, ben de hava alıyorum bu sayede.

Evvelsi gün ilk kez fantezi yapıp bir başıma arabaya atıp bize yakın ufak bir alışveriş merkezine gittim. Bizimki kapalı mekanda dura kalka pusette yatmaktan pek haz etmedi, mızıl da mızıl söylendi durdu.  İki insan yüzü görmekten öyle mutluydum ki bu beni starbucks'ta bir sıcak çikolata içmekten alıkoymadı. Ama hem puseti, hem araba koltuğunu, hem de bizim 5 kiloluk damacanayı taşımak oldukça zormuş, onu anladım.

Doğumdan beri bir gram bile kilo veremedim bu arada. Bu da tuz biber ekliyor moralime. güya emzirme kilo verdirirdi, yalanmış.

Bu kadar istediğim birşey hayatımı nasıl böyle cendereye aldı hayret ediyorum. Bazen bundan sora yaşamım hep böyle geçecekmiş korkusuna kapılıyorum. Yersiz biliyorum ama bir daha hiçbirşeyin eskisi gibi olmama gerçeğini kabullenmek zor geliyor.

Bu kadar yakınmayı yalancı çıkaracak bir parçayla sözlerime ara veriyorum. Böyle masum birşey bu kadar bezdirsin adamı, söylesen kimse inanmaz!